Video Stray Kids Fam Korean Ver » Genius Thai Translations Lyrics | Musica Lyrics

Genius Thai Translations - Stray Kids Fam Korean Ver Lyrics

[Chorus: บังชาน, ฮยอนจิน, ชางบิน]
รวมตัวกันทีละคนสองคน
แล้วเคลื่อนไหวเป็นหนึ่งเดียว
ทุกคนยกมือขึ้นมาพร้อม ๆ กัน
Stray Kids จงร้องออกมาให้สนั่นหวั่นไหว
พวกเราแต่ละคนรู้จักกันเป็นอย่างดี
และโลดแล่นบนเวทีเช่นนี้ไปด้วยกันทุกคน
พวกเราเจอกันมากยิ่งกว่าครอบครัวเสียอีก
แถมเจอกันเท่าไหร่ก็ไม่มีวันเบื่อ

[Verse 1: บังชาน, ทุกคน]
เด็กหนุ่มจากปูซานที่พูดภาษาถิ่นแสนขี้อาย
แค่เขาพูดขึ้นมา ใครเห็นก็ต้องยิ้มเอ็นดู (น่ารักเป็นบ้าเลย)
น้ำเสียงที่เป็นเอกลักษณ์ทำให้ต้องเงี่ยหูฟัง
และหลงใหลไปกับรอยยิ้มในตา
เป็นคนที่เด็กที่สุด
แต่ความจริงเป็นคนที่มีอำนาจที่สุดในวง
ตะโกนออกมา
เจ้าก้อนปัง (ไอเอ็น) เป็นที่หนึ่ง (ไอเอ็น)

[Verse 2: ไอเอ็น, ซึงมิน, ทุกคน]
(ม่อง ๆ) หน้าตาเหมือนลูกหมา
น่ารักเหมือนหมาน้อยลาบราดอร์
แถมยังมีเสียงที่ไพเราะอ่อนหวาน
แต่บางทีก็มุทะลุจนน่าแปลกใจ (ฉันเหรอ?)
สุภาพเป็นที่หนึ่ง แถมมีมารยาทและซื่อตรง
เฮ้อ แต่บางทีก็มีผิดพลาดเหมือนมนุษย์ทั่วไป
เสียงสวรรค์ (ซึงมิน) เจ้าม่อง ๆ (ซึงมิน)
[Verse 3: ซึงมิน, ทุกคน]
ทุก ๆ วัน ทุก ๆ คืนที่สามารถมองเป็นดวงดาว
มีกระเป็นตำแหน่งดาว
พอได้ฟัง "I tried living the life" ของเจ้าลูกเจี๊ยบทีไร
ก็ทำเอาชีวิตสดใสขึ้นมาทันตา (อะไรนะ?)
เหตุผลที่แต่ละวันอบอุ่นขึ้น
ความสุขของ Stray Kids
Sunshine (ฟีลิกซ์) ยงบก (ฟีลิกซ์)

[Verse 4: ฟีลิกซ์, ฮัน, ทุกคน]
หน้าตาเหมือนควอกก้า
แถมมีพรสวรรค์ล้นเหลือ
ตอนแร็ปก็มักจะใส่ความ swag เป็นพื้นฐาน
แต่ตอนที่ร้องเพลงก็จะเข้าถึงอารมณ์อย่างเต็มเปี่ยม
ฝีปากอันเลิศล้ำที่ช่วยสร้างสีสันให้กับบรรยากาศ
แต่ช่วยเก็บของตัวเองไปด้วยสิ
ควอกก้า (ฮัน) มากพรสวรรค์ (ฮัน)

[Chorus: ฮัน, ลีโน, ไอเอ็น]
รวมตัวกันทีละคนสองคน
แล้วเคลื่อนไหวเป็นหนึ่งเดียว
ทุกคนยกมือขึ้นมาพร้อม ๆ กัน
Stray Kids จงร้องออกมาให้สนั่นหวั่นไหว
พวกเราแต่ละคนรู้จักกันเป็นอย่างดี
และโลดแล่นบนเวทีเช่นนี้ไปด้วยกันทุกคน
พวกเราเจอกันมากยิ่งกว่าครอบครัวเสียอีก
แถมเจอกันเท่าไหร่ก็ไม่มีวันเบื่อ
[Verse 5: ฮัน, ทุกคน]
พังพอนที่มีริมฝีปากอันทรงเสน่ห์ (พังพอน)
เจ้าคนน่ารักที่เห็นแล้วอยากงับให้เข็ด (เจ้าคนน่ารัก)
มีฝีมือล้ำเลิศเจิดจรัสยิ่งกว่าทอง
เสน่ห์เหนือคาดที่ทำเอาทุกคนช็อคกันไปหมด (ทำไมล่ะ?)
ลวดลายการเต้นแต่ละท่วงท่าก็แสนเซ็กซี่
คนที่ชอบมองโลกแล้วระบายออกมาอย่างงดงาม
ศิลปิน (ฮยอนจิน) อัจฉริยะ (ฮยอนจิน)

[Verse 6: ฮยอนจิน, ชางบิน, ทุกคน]
ถ้าพูดถึงท่อนล่างก็ต้องร้อง (ย่อว)
ถ้าพูดถึงท่อนบนก็ต้องร้อง (ย่อว)
ถึงจะเปิดหูฟังตัดเสียงรบกวน
แต่เสียงก็ดังจนต้องทำให้ยิ้มตาม
ถ้าถามว่า ใครกันนะ? คำตอบมันก็ชัดอยู่แล้ว
มาตะโกนชื่อของคนที่คุมการแสดงบนเวทีจนอยู่หมัดกันดีไหม?
หมูตุ่ย (ชางบิน) คนมีจุดยืน (ชางบิน)

[Verse 7: ชางบิน, ทุกคน]
จมูกคม ๆ นี้ได้มาจากลีโอนาร์โดหรือเปล่า มันคมเฉียบซะไม่มี
เคลื่อนไหวดั่ง Jagger ถ้าได้ดูท่าเต้นนี้
ถึงกับต้องตะโกนออกมาโดยอัตโนมัติจนจรัสตา
แบบหืม อะไรนะ นั่นคืออะไรนะ
บางทีก็เหมือนคน 4 มิติ
คนพิลึก (ลีโน) คนหล่อ (ลีโน)
[Verse 8: ลีโน, บังชาน, ทุกคน]
มีความรับผิดชอบติดตัว
นี่หรือเปล่าที่เขาเรียกว่าลีดเดอร์
ทักษะในการกระโดดที่โดดเด่นเหมือนจิงโจ้
ใบหน้าหลังตื่นนอนคือศูนย์คะแนน (ศูนย์คะแนน)
ไหล่กว้างเหมือนมหาสมุทรแปซิฟิก (ว้าว)
กล้ามท้อง (ให้ตายสิ) เป็นคลื่นเหมือนกระดานซักผ้า
ลีดเดอร์ (บังชาน) จิงโจ้ (บังชาน)

[Chorus: ซึงมิน, ฟีลิกซ์, บังชาน]
รวมตัวกันทีละคนสองคน
แล้วเคลื่อนไหวเป็นหนึ่งเดียว
ทุกคนยกมือขึ้นมาพร้อม ๆ กัน
Stray Kids จงร้องออกมาให้สนั่นหวั่นไหว
พวกเราแต่ละคนรู้จักกันเป็นอย่างดี
และโลดแล่นบนเวทีเช่นนี้ไปด้วยกันทุกคน
พวกเราเจอกันมากยิ่งกว่าครอบครัวเสียอีก
แถมเจอกันเท่าไหร่ก็ไม่มีวันเบื่อ