Onlar, tutsak düþtüler... Vatan ki boylu boyunca bir uzun hava... Býrakmazlar toprak su içsin... Bir damla soluða dadanmýþlar. Ondaki hayata almaya...
Sokaklarda koþan her çýðlýða ölüm toplanýrdý. Hangi anaya varsan oðul oðul ak... Bir ýrmaðýn baþýna oturmuþ gözlerini yýkar.
Kurþun ýþýðýný yakmýþ; can arýyordu...
“Sevdan onurumdur, eðilmez” dediler... Has, harbi, yalansýzdý sevdalarý... Üstlerini, baþlarýný yokladýlar... Sessizce çýkarýp ömürlerini, topraða içirdiler... Vatanýn özgürleþmesi için, gençliklerinin tam ortasýnda, ömürlerinden indiler; ölüm orucu'na girdiler...