Boran bir yaban kuþtur. Gökyüzünün mavisine ata çýka bir maviþ kuþ. Konmaz hiçbir yere. Yuvasýndan bozkýrlara koþan sulardan yuvasýna. Çok zor yakalanýr. Þahin bile tutamaz onu kanadýndan. Yabandýr. Asidir ha, rengi kadar güzeldir.
Güvercin sahipleri sevmez boraný. Girer evcil sürüsen. peþine mutlaka takýlan olur. Bazen sürü bile düþer ardýna. Ya vurulur ya da yaralýyken yakalanýr. Diðer kuþlarla ayný kafese kapatýlýr. Hiçbir evcil kuþu yaklaþtýrmaz kendine.
Hele bir de güvercin besleyenler evcilleþtirmek için kanadýnýn tüylerini çekti mi, vay vay yemez artýk yemini. Ya açlýktan ölür ya da kafesin demirine kendini vura vura öldürür.
Sesi çýðlýktýr artýk, turna indirir. Ya gökyüzüdür ya ölümdür boran. Boranlar kalktý mapushanelerden. Þehre sokulmamýþ evlerden. Dökerek renklerini þehirlerin ufkuna, gittiler daðlarýn doruklarýna.