Als een jongen vastberaden om iets kleins het huis uitgaat
En zijn ouders niet begrijpend in hun woning achterlaat
Dan huilt moeder bittere tranen en ook vader heeft verdriet
Maar die moet zich dan bedwingen hij wil niet dat moe het ziet
refr.:
Maar toch zou zo'n vader eens echt willen huilen
En snikken als vroeger om al dat verdriet
Zijn hoofd in zijn stevige knuisten verschuilen
Maar hij beheerst zich want vaders die huilen toch niet
Hij moet denken aan die kleuter, paardje rijdend op zijn schoot
Alles lijkt zo kort geleden, kleine kinderen worden groot
En dan ziet hij weer z'n jongen in zijn auto aan zijn zij
Maar daar moet hij niet aan denken want dat alles is voorbij
refr.
In die ogen zo bewogen in een diep doorgroefd gelaat
Willen tranen van een vader die iets moois verliezen gaat
Maar al is zijn hart gebroken, er is niemand die het ziet
In 't leven van een vader passen echte tranen niet
refr.