Meneer De Vries lijkt rustig en tevreden
Hij zit maar wat te suffen voor de buis
Maar niemand hier weet iets van zijn verleden
De wereld was een leven lang zijn thuis
Want ooit, ooit ging het allemaal veel vlotter
Hij was een stoere vent, een snelle spicht
Nou is z'n lijf een ouwe botter
Die kreunend aan de kade ligt
Dit is voorgoed zijn nieuwe haven
De schipper moet nog wennen aan 't idee
Straks wordt het hopie schroot aan land begraven
Hij was zo graag gezonken: vol op zee
Wat is er mooier dan in het harnas sterven
In de armen van een warme vrouw
Nu komt zo'n meisie steeds je dag bederven
Met: "Meneer De Vries, hoe gaat het nou?"
Of: "Kijk Meneer De Vries, uw rooie pillen
Meneer De Vries, we gaan naar bed"
We gaan naar bed - dat zou die willen!
(En daarvoor zijn die rooie pillen)
Er wordt bijzonder goed op je gelet
Toch lijkt Meneer De Vries een hele brave
Gewoon een oude man bij de tv
Dit is voorgoed zijn nieuwe haven
Maar dromen zal-ie altijd van de zee...