Uren kon je vertellen, ik zat aan je lippen gekluisterd
Altijd kon ik je bellen, er werd me weer een wijze raad ingfluisterd
Woorden vervagen, klanken verstommen dromen te laat
Het saaie gevoel van machteloosheid, de leegte die ontstaat
refr.:
Vergeten en alleen staan, gewoon je eigen weg gaan oh ik mis je zo
Op jou kan ik steeds bouwen, je alles toevertrouwen oh ik mis het zo
Maar het zijn weer je gedachten, die je leven zo ontkrachtten
Dat zie ik keer op keer
En waar ik steeds zo bang voor was, je herkent me zelfs niet meer
Je levenslust is vervlogen, de tijd is voor jou stil gaan staan
Het vuur is uit je ogen, je bent naar je eigen wereld terug gegaan
Woorden vervagen, klanken verstommen dromen te laat
Het saaie gevoel van machteloosheid, de leegte die ontstaat
refr.(2x)
Niet herkend, je hebt me niet herkend