Bir garip hüzün çöker insana
El ayak çekilince
Tek baþýna kalýrsýn dünyada
Etraf sessizleþince
Ýnan bu ev alýþamadý
Hiçbir zaman sensizliðe
Þimdi sensizlik oturuyor
Kalkýp gittiðin yerde
Yalnýzlýða elbet alýþýr bedenim
Yalnýzlýkla belki de baþa çýkabilirim
Çok zor gelse bile yaþar öðrenirim
Sensizlik benim canýmý acýtan
Bir derin korku düþer ruhuma
Duvarlar seslenince
Karanlýk oyun oynar aklýma
Gölgeler dans edince
Ýnan bana alýþamadým
Hiçbir zaman sensizliðe
Þimdi sensizlik dolaþýyor
Çýkýp gittiðin bu evde